اگر در صحنه جهانی غذا و آب اهرم فشار سیاسی و فرهنگی باشد مهندسین کشاورزی سربازان خط مقدم جبهه.ای خواهند شد که در آن دانه.های گندم و قطرات آب نقش گلوله را بازی می.کنند. امروز تحصیل در این رشته افتخاری بزرگ است، رشته مهندسی کشاورزی وظیفه.اش استفاده از همه امکانات برای کاهش ضایعات و افزایش تولید است، روش.مند کردن فرایند تولید یک محصول یعنی برنامه ریزی برای کشاورزان و آموزش آنان که بتوانند روش کاشت، نگهداری و برداشت محصول خود را به گونهای ترتیب بدهند که بهترین استفاده را از آب و خاک ببرند. بیان گرایش های این رشته به خوبی نشان دهنده نوع فعالیت ها و کارایی این رشته می باشد.
گرايش‌هاي مقطع ليسانس مهندسی کشاورزی:
اين رشته در مقطع كارشناسي در گرايش های : باغباني ، توسعه روستایی ، خاك‌شناسي ، علوم دامي ، زراعت و اصلاح نباتات، گياه پزشكي، علوم و صنايع غذايي، ماشین های کشاورزی، بیوتکنولوژی ، آبیاری است.
مهندسي كشاورزي – باغباني
هدف، تربيت كارشناس باغباني است كه كارش تلفيقي از علوم ، تكنولوژي و هنر است. دانشجويان اين رشته ضمن كسب دانش و كارآيي در زمينه توليد ميوه ، سبزي، گياهان دارويي و معطر در مورد طراحي فضايي سبز و اصلاح و تهيه نهال و بذر محصولات باغباني آموزش مي‌بينند و علاوه بر ۲۰ واحد دروس عمومي، ۳۲ واحد دروس علوم پايه و ۳۳ واحد دروس اصلي كشاورزي با زمينه‌هاي علمي و فني و تكنيكهاي جديد كاشت، نگهداري و بهره‌برداري از درختان ميوه، سبزيجات، گلها و درختان زينتي و گياهان دارويي و معطر با گذراندن ۵۰ واحد دروس تخصصي آشنا مي‌شوند. طول دوره ۴ سال است و فارغ‌التحصيلان عنوان مهندس كشاورزي در رشته باغباني خواهند داشت و مي‌توانند علاوه بر فعاليت در زمينه‌هاي توليدي ، در بخشهاي خصوصي ، تعاوني و دولتي و نيز تحقيقات ، آموزش و برنامه‌ريزي باغباني در وزارتخانه‌هاي كشاورزي و جهاد سازندگي ، دانشكده‌هاي كشاورزي ، بنياد جانبازان، شهرداريها و كشت و صنعت‌ها همكاري كنند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد در داخل كشور و تا سطوح بالاتر در خارج از كشور وجود دارد .مهندسي باغباني از معدود رشته‌هاي كشاورزي است كه فارغ‌التحصيلان آن مي‌توانند محصولات خود را صادر كنند.
مهندسي كشاورزي – توسعه روستایی
هدف از اين دوره تعليم و تربيت كارشناساني است كه بتوانند با تكيه بر معلومات و تجربيات نظري و علمي خود در مقام مجري و برنامه‌ريز نسبت به نشر و توسعه علوم كشاورزي در سطوح مختلف اقدام نمايند. داوطلب بايد نسبت به كاركردن در مزارع و محيطهاي روستايي و انجام فعاليتهاي آموزشي و ارشادي و مشورتي در زمينه كشاورزي علاقمند بوده و از زيربناي معلومات عمومي و اجتماعي به ويژه اجتماع روستايي بهره‌مند باشد.طول دوره ۴ سال است و دروس دوره شامل مواد نظري، عملي و كارگاهي و عمليات صحرايي است. دانشجويان پس از گذراندن ۲۰ واحد دروس عمومي ، ۲۶ واحد دروس علوم پايه و ۴۶ واحد دروس اصلي كشاورزي خصوصا اصول مربوط به تعليم و تربيت ، جامعه‌شناسي، روانشناسي تربيتي، مديريت، سرپرستي و رهبري محل برنامه‌ريزي و ارزشيابي ، برنامه‌هاي آموزش كشاورزي و ترويج كشاورزي را در ۴۳ واحد تخصصي فرا مي‌گيرند. فارغ‌التحصيلان كه عنوان مهندس كشاورزي در رشته ترويج و آموزش كشاورزي را دارند مي‌توانند در دبيرستانها و هنرستانها ، مراكز آموزش كشاورزي (براي مربي آموزشي) ، حوزه‌هاي ترويج كشاورزي، مراكز خدمات كشاورزي (براي كارشناس ترويج و آموزش) ، شبكه‌هاي تعاوني، شركتهاي كشت و صنعت ،بنياد جانبازان و جهاد سازندگي مشغول خدمت شوند . امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و در خارج از كشور وجود دارد.
مهندسي كشاورزي – خاك شناسي
هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند علاوه بر عهده‌دار شدن مسوليتهاي محوله در رشته‌هاي مختلف علوم خاك در توسعه بخش كشاورزي در زمينه شناسايي، بهره‌وري و حفاظت منابع خاك منشاء خدمات ارزنده‌اي باشند. داوطلب بايد از توان عصبي و روحيه قوي و كاربرد در قطبهاي توليد كشاورزي بهره‌مند باشد. طول دوره ۴ سال است و دروس آن شامل ۲۰ واحد دروس عمومي، ۳۶ واحد دروس علوم پايه ،۳۳ واحد دروس اصلي كشاورزي و ۴۵ واحد دروس تخصصي است كه به صورت نظري، عملي و عمليات صحرايي ارائه مي‌شود.
فارغ‌التحصيلان كه عنوان مهندس كشاورزي در رشته خاك‌شناسي را خواهند داشت مي‌توانند در وزارتخانه‌هاي كشاورزي و جهاد سازندگي ، ساير وزارتخانه‌ها و بخش خصوصي استخدام شوند و با مهندسان مشاور رشته آب و خاك همكاري كنند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و در خارج از كشور فراهم است.
مهندسي كشاورزي – علوم دامي
هدف تربيت كارشناساني است كه علاوه بر عهده‌دار شدن مسووليتهاي محوله در اداره امور واحدهاي دامداري ، تدوين برنامه خوراك دام و طيور، روش استفاده از مراتع و علوفه كاري و اجراي برنامه‌هاي بهداشتي دام و طيور، بتوانند در سطح وسيعتري نسبت به كاردانان اين رشته در امور تحقيقاتي برنامه‌ريزي و آموزش علوم دامي منشاء خدمات ارزنده باشند.
داوطلب بايد از روحيه كار در محيطهاي كشاورزي و روستايي، برخورد با حيوانات و گياهان و قدرت جسمي لازم برخوردار بوده و در دروس علوم پايه مخصوصا زيست‌شناسي قوي باشد. در اين رشته علاوه بر ۲۰ واحد دروس عمومي ۳۵ واحد دروس علوم پايه و ۲۶ واحد دروس اصلي كشاورزي، دانشجويان اصول و تكنيكهاي لازم در پرورش انواع دامهاي اهلي، چگونگي تغذيه آنها و روشهاي اصلاح نژادي دامها را با گذراندن ۵۴ واحد تخصصي فرا مي‌گيرند. طول دوره حدود ۴ سال و دروس شامل مواد نظري، عملي و عمليات صحرايي است. فارغ‌التحصيلان با عنوان مهندس كشاورزي در رشته دامپروري مي‌توانند در مراكز تحقيقاتي، آموزش و برنامه‌ريزي وزارت كشاورزي وزارت جهاد سازندگي ، سازمان گسترش خدمات توليدي (وزارت كشور) ، مراكز خدمات كشاورزي روستايي عشايري شركتهاي كشت و صنعت و واحدهاي توليدي بخش خصوصي مشغول كار شوند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و بالاتر فراهم است.هدف رشته علوم دامي آموزش نحوه صحيح پرورش دام و به دست آوردن فرآورده‌هاي دامي با كيفيت و كميت مناسب است و در اين راستا دانشجويان با اصلاح نژاد دام (بالا بردن كيفيت نژادي دامها و بهبود شرايط توليدي دامها) ، تغذيه دام‌هاو مديريت پرورش دام آشنا مي‌شوند.از همين‌جا مي‌توان به تفاوت علوم دامي با دامپزشكي نيز پي برد . چون دامپزشك‌ها پيشگيري و درمان بيماريهاي دام و مديريت بهداشت محصولات دامي در خارج از دامداري‌ها را بر عهده دارند اما كارشناسان علوم دامي همان‌طور كه پيش از اين گفتيم مديريت بهداشت دام و توليد بهداشتي دامها را بر عهده دارند.
مهندسی کشاورزی – آب
این رشته استفاده از آب در کشاورزی است . بنابراین یک مهندس آب باید با آبو ویژگی های آن،طریقه انتقال آب به محل مصرف و طریقه استحصال آب آشنا باشد و برای تسلط به موارد فوق لازم است که از دانش های دیگری از قبیل زمین شناسی، هوا شناسی،خاک شناسی،گیاه شناسی،طراحی و ساخت تاسیسات آبی و مکانیزم مصرف آب توسط خاک و گیاه اطلاع داشته باشد . به عبارت دیگر این گرایش ،علم آب وخاک است و دانشجویان درباره نحوه رساندن آب تا مزرعه توسط کانالها یا لوله های انتقال آب و شبکه های توزیع آب در زمین زراعی، تامین نیاز محصولات زراعی و باغی با روشهای مختلف آبیاری،خارج ساختن آبهای اضافی از پیرامون ریشه به منظور تنفس ریشه گیاه توسط های شبکه زهکشی و احداث سد های انحرافی و خاکی برای آبیاری کشاورزی،آموزش می بینند.
مهندسی کشاورزی – بیوتکنولوژی
فارغ التحصیلان این رشته با علوم پایه پیشرفته بیوتکنولوژی وعلوم کاربردی آن آشنائی کامل پیدا نموده و می توانند در امر دستکاری ژنتیکی گیاهان و میکروارگانیزمها تخصص کسب و به اصلاح نباتات و مهندسی ژنتیک در گیاهان، قارچها، باکتریها، ویروسها، مخمرها، و ریزوبیومها بپردازند. با توجه به اینکه در این دور چهار گرایش گیاهی(اصلاح نبات)، گیاهپزشکی، علوم دامی و صنایع غذائی وجود دارد، فارغ التحصیلان با در نظر گرفتن گرایش خود میتوانند تخصص لازم را در جهت افزایش کارآئی و بهینه سازی برای افزایش کمیت و کیفیت تولیدات کشاورزی و غذائی کسب کنند. این فارغ التحصیلان توانائی آن را خواهند داشت که در مراکز تحقیقاتی به امر پژوهش مشغول شوند و به توسعه اطلاعات ضروری و مرزهای دانش کمک کنند و همچنین در مراکز آموزشی به تدریج و تربیت دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بپردازند.
مهندسي كشاورزي – زراعت و اصلاح نباتات
هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند به عنوان مربي و محقق در مراكز آموزشي و موسسات تحقيقاتي يا به عنوان كارشناس در واحدهاي مختلف وزارت كشاورزي و وزارت جهاد سازندگي يا به صورت مدير يا مجري واحدهاي توليدي دولتي و خصوصي بخش كشاورزي منشاء خدمات ارزنده باشند. دانشجويان پس از گذراندن ۲۰ واحد دروس عمومي، ۳۲ واحد دروس علوم پايه ، ۴۶ واحد دروس اصلي كشاورزي و ۳۷ واحد دروس تخصصي مانند ژنتيك ، آمار، فيزيولوژي ، زراعت و اصلاح نباتات به كسب درجه مهندسي كشاورزي در رشته زراعت و اصلاح نباتات نائل مي‌شوند. طول اين دوره ۴ سال است و دروس آن شامل مواد نظري، عملي و عمليات صحرايي است.امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد در داخل و تا بالاترين سطوح در داخل و خارج از كشور وجود دارد. مراكز عمده جذب فارغ‌التحصيلان اين رشته موسسات تحقيقاتي از قبيل موسسه اصلاح و تهيه نهال و بذر، موسسه خاك‌شناسي و مراكز آموزش كشاورزي و وزارت كشاورزي، بنياد جانبازان، وزارت جهاد سازندگي و بخش خصوصي است.
مهندسي كشاورزي – گياه پزشكي
هدف تربيت كارشناساني كه معلومات علمي و فني و كشاورزي عمومي، علوم پايه گياه پزشكي و علوم مربوط به شناخت آفات و بيماريهاي گياهي را در حد اين دوره به صورت نظري و عملي فرا گرفته ، علاوه بر آن با فنون و روشهاي مختلف مبارزه با آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهان به صورت علمي آشنايي جامع پيدا كنند. داوطلب بايد با دروس زيست‌شناسي، گياه‌شناسي، جانورشناسي و شيمي آشنايي كافي داشته باشد. دانشجويان اين رشته در طي دوره ۴ ساله۲۰ واحد دروس عمومي، ۳۵ واحد دروس علوم پايه ، ۴۰ واحد دروس اصلي كشاورزي و ۴۰ واحد دروس تخصصي مي‌گذرانند. فارغ‌التحصيلان به دليل داشتن اطلاعات عمومي در كشاورزي و احاطه لازم به فنون مبارزه با آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهان به دريافت درجه مهندسي كشاورزي در رشته گياه پزشكي نايل مي‌شوند و در خط مقدم جبهه عليه عوامل نابود كننده محصولات كشاورزي و دسترنج زارعين حضور فعال خواهند داشت و حلقه‌هاي زنجيري خواهند بود كه بين كشتكاران، زارعان و روستاها از يك طرف و مراكز تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي از طرف ديگر ارتباط لازم را بر قرار و نتايج تحقيقات را عملا در مزارع و روستاها پياده مي‌كنند. از مراكز عمده جذب فارغ‌التحصيلان مي‌توان موسسات و ارگانهاي مختلف از قبيل موسسه تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي، سازمان حفظ نباتات، شركت پخش كود و توليد سم، وزارت كشاورزي ، وزارت جهاد سازندگي ، بنياد جانبازان و بخش خصوصي را نام برد. امكان ادامه تحصيل در دوره‌هاي كارشناسي ارشد و دكتري در داخل كشور وجود دارد.هر ساله مقادير قابل توجهي از محصولات كشاورزي و دامي ما به دليل نگهداري و توزيع نامناسب ، فاسد شده و از بين مي‌رود و يا به صورتي نامطلوب و مضر براي سلامتي انسان عرضه مي‌گردد. در حالي كه به ياري تكنولوژي صنايع غذايي مي‌توان محصولات مختلف اعم از لبنيات، غلات ، گوشت ، روغن ، قند ، سبزيجات و ميوه‌جات را به گونه‌اي بسته‌بندي و نگهداري كرد كه هم كيفيت و ارزش مواد غذايي فوق حفظ شود و هم عمر اين مواد طولاني‌تر گردد. اين امر باعث مي‌شود تا افراد جامعه نيز در تمامي فصول سال به انواع ويتامين‌ها، پروتئين‌ها و مواد مغذي لازم دسترسي داشته باشند چون به طور طبيعي بسياري از مواد غذايي در همه فصل‌ها يافت نمي‌شود.دلايل فوق باعث شده است كه امروزه فرهنگ استفاده از كنسرو در جامعه رواج يابد. كنسروهايي كه در كارخانه‌هاي صنايع غذايي به صورت آماده و نيمه آماده (پخته، منجمد، خشك شده، افشره و …) تهيه مي‌شود و در اين ميان مهندسين علوم و صنايع غذايي كشاورزي به عنوان افرادي كه در كارخانه‌ها، ماده خام اوليه را تبديل به ماده مورد نظر مي‌كند ، نقش بسيار مهمي را بر عهده دارند.
مهندسي كشاورزي – علوم و صنايع غذايي
هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند با تكيه بر آموخته‌هاي خود در زمينه‌هايي چون مديريت نظارت و اجراي عمليات تبديل و نگهداري محصولات مختلف كشاورزي اعم از گياهي و دامي و همچنين كمك در طراحي خطوط توليد در كارخانجات مربوطه عمل كرده عمليات كارخانجات توليد فرآورده‌هاي لبني، زارعي ، باغي و توليدات جنبي دامي را نيز هدايت كنند. دانشجويان پس از گذراندن ۲۰ واحد دروس عمومي، ۳۷ واحد دروس علوم پايه و ۲۳ واحد دروس اصلي كشاورزي در زمينه‌هاي مربوط به صنايع كمپوت‌سازي ، كنسرو سازي ، لبني، گوشت و روشهاي تبديل و نگهداري فرآورده‌هاي گياهي و دامي و همچنين علوم مربوط به شيمي و ميكروبيولوژي مواد غذايي به صورت نظري و عملي با گذراندن ۵۵ واحد دروس تخصصي آموزش مي‌بينند. طول دوره ۴ سال است و فارغ‌التحصيلان به دريافت درجه مهندسي كشاورزي در رشته علوم و صنايع غذايي نايل مي‌شوند. عمده‌ترين مراكز جذب فارغ‌التحصيلان اين رشته عبارت است از: كارخانجات توليد فرآورده‌هاي غذايي، كارخانجات توليد كننده فرآورده‌هاي وابسته به كشاورزي ، سازمانهاي دولتي ، وزارتخانه‌هاي مرتبط با نگهداري و تبديل فرآورده‌هاي كشاورزي و نيز دانشكده‌ها و موسساتي كه در زمينه تبديل فرآورده‌هاي كشاورزي تحقيق مي‌كنند. فارغ‌التحصيلان اين رشته مي‌توانند تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و خارج از كشور ادامه تحصيل دهند. توجه خاص دولت به صنايع غذايي در ارتباط با جلوگيري از اتلاف محصولات كشاورزي، بوجود آمدن كارخانجات جديد صنايع غذايي و اهميت اين رشته در ارتباط با سلامت مردم باعث خواهد شد اين رشته رونق بيشتري در آينده داشته باشد.
تفاوت اين رشته با رشته‌هاي علوم و صنايع غذايي مهندسي شيمي گرايش صنايع غذايي :
«رشته علوم و صنايع غذايي به كنترل كيفي و بهداشت مواد غذايي مي‌پردازد. مهندس شيمي گرايش صنايع غذايي نيز در زمينه طراحي دستگاههاي توليد مواد غذايي، خصوصيات دستگاههاي فوق ، خطوط توليد و ارتباط بين دستگاهها مطالعه مي‌كند و مهندس كشاورزي- علوم و صنايع غذايي نحوه تبديل و نگهداري محصولات كشاورزي به صورت فرآورده‌هاي قابل مصرف و با كيفيت خوب را مطالعه و بررسي مي‌كند.»
مهندسی کشاورزی- ماشین های کشاورزی
مهندسی مکانیک ماشین های کشاورزی ومکانیزاسیون کشاورزی را بشناسیم
مکانیک ماشین آلات کشاورزی:
محل اصلی اشتغال فارغ التحصیلان آن کارخانجات سازنده تراکتور ، کمباین و سایر ماشین ها و ادوات کشاورزی و صنایع کشاورزی می باشد . این تخصص ، طبیعت فنی دارد نه کشاورزی و به همین سبب در رشته فنی مهندسی طبقه بندی شده است .
از امور کشاورزی چون زراعت ، باغبانی ، دامپروزی ، گیاهپزشکی ، آبیاری، خاکشناسی جز در حد لزوم برای طراحی ماشین ، هیچ اطلاعی ندارد . در عوض از توان کافی در علوم مکانیکی همچون استاتیک ، دینامیک ، مقاومت مصالح ، ریاضیات ، اجزاء ماشین ، طراحی کامپیوتری ، شبیه سازی کامپیوتری ، هیدرولیک ، برق و الکترونیک برخوردار است تا آنجا که بتواند مکانیسم ها ، طرز کار و طرح ماشین های کشاورزی را تحلیل نماید .
مجموعه ی این دروس به اضافه دروس اصلی یا تخصصی چون موتور ، تراکتور ، ماشین های خاک ورزی ، کاشت ، داشت ، برداشت ، پس از برداشت ، مکانیزاسیون ، مکانیک تراکتور ، طراحی ماشین های کشاورزی و عملیات کارگاهی فارغ التحصیلانی را می پروراند که می توانند به طراحی این ماشین ها بپردازند .
این رشته در تمام ممالک دارای چهار مقطع کاردانی ، کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری می باشد . مقطع کاردانی آن در ایران معدود و ناشناخته است . تدوین و دفاع از پایان نامه در مقطع کارشناسی ارشد و رساله درمقطع دکتری اجباریست . موضوعات عموما” فنی و طراحی هستند . عملیات کارگاهی شامل جوشکاری ، فلزکاری ، تراشکاری و از این قبیل در مقطع کارشتاسی و پروژه و سمینار در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد الزامی است .
در تمامی دانشگاه های معتبر خارجی ، این تخصص ، یکی از رشته های دانشکده فنی به حساب آمده و دردانشکده فنی دایر است . ایران تنها کشوری است که این رشته را به اشتباه در دانشکده کشاورزی بنیان نهاده است. دلیل این اشتباه و عواقب نامطلوب این جابجایی در ادامه ی مقال خواهد آمد . دانشجویان داوطلب این رشته باید از رشته های علوم ریاضی ، فیزیک و نظری دبیرستان فارغ التحصیل شده باشند
مکانیزاسیون:
تخصص مکانیزاسیون کشاورزی ، طبیعت کشاورزی دارد ولی در حد نیاز ، از معدود دروس فنی چون ریاضیات ، رسم فنی و عملیات کارگاهی بهره مند می شود. هدف این تخصص ، تربیت مهندسانی است که بتوانند مدیریت ماشین های کشاورزی را در واحد های کشت و صنعت ها ، تربیت تکنیسین های ماشین های کشاورزی و اشتغال مستقیم در کشاورزی و تولید محصولات را عهده دار شوند .این رشته در بسیاری از دانشگاه ها فقط دو مقطع کاردانی و کارشناسی دارد . معدودند دانشگاه هایی که مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری آن را دایر نموده اند . کارشناسان مکانیزاسیون عمدتا” در یکی دیگر از رشته های کشاورزی به ادامه تحصیل برای مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری می پردازند .
تاریخچه:
دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ، اولین دانشکده در ایران بود که در سال ۱۳۳۴ به برقراری گرایش های دهگانه کشاورزی همت گماشت.
هنوز کسی ماشین کشاورزی رانمی شناخت ؛ ولی ما می خواستیم طراحی آن را آموزش دهیم و آنهم بطور نیم بند و بدون داشتن متخصصان ماشین های کشاورزی . بهتر بود و مفید انکه رشته مکانیزاسیون دایر می شد ولی نشد چون بنیانگذار و برنامه ریزان این رشته هیچ یک ، تخصصی از ماشین های کشاورزی نداشتند . بنیانگذار ، دکتری مکانیک از فرانسه داشت .
فقط در سال های ۱۳۵۰ معدودی تراکتور ، گاوآهن تراکتوری و دیسک توسط دوشرکت خصوصی مسی فرگوسن و اتفاق وارد شد . اولین و تنها تراکتور در سال ۱۳۳۰ توسط بنگاه توسعه ماشین های کشاورزی از خارج خریداری گردید . کارخانه تراکتور سازی تبریز در سال ۱۳۴۷ بنیان گذاشته شد ولی محصول آن تا اواسط سال های ۱۳۵۰ ببازار نیامده بود .
کاربرد ماشین های کشاورزی تنها پس از انقلاب و بخاطر تقسیم مزارع بین زارعان رواج یافت . کاربرد این ماشین ها بهرحال هزینه زیادی را در برداشت چون کسی از طرز کار ، تنظیمات و سرویس و نگهداری آنها اطلاعی نداشت . حتی وارد کنندگان این ماشین ها نیز از این علم بی بهره بودند. چون رشته مکانیزاسیون دایر نشده بود و متخصص این فن را نداشتیم .ناچارا” ازنامتخصصانی استفاده نمود که حتی هنوز هم تعریف و درک درستی از مکانیزاسیون ندارند . بهمین سبب ، تخصص مکانیزاسیون و مکانیک ماشین های کشاورزی ناشناخته ماند. نتیجه این اهمال یا ندانم کاری ها این شد که تا به امروز ، دانشجویان زراعی آنقدر از ماشین اطلاع ندارند که بتوانند یک کشت و کار مکانیزه درست را اجرا نمایند . فارغ التحصیلان مکاینک ماشین های کشاورزی نیز نمی توانند چنین کنند چون از علوم کافی زراعی بی بهره اند . دو نیمه از سیبی هستند که باید باهم تلفیق شده تا کامل شوند و این یعنی همان تخصص مکانیزاسیون .
از سوی دیگر با تبدیل کشاورزی سنتی به مکانیزه ، نام وزارت کشاورزی نیز به وزارت مکانیزاسیون تغییر می یافت تا این تداعی را در اذعان روشن نماید که کشاورزی مملکت در جهت مکانیزه شدن گام بر میدارد . در اینصورت شاید دانشگاه نیز بهتر متوجه می شد که تا چه حد به تخصص مکانیزاسیون نیازمندیم . رشته مکانیزاسیون کشاورزی بالاخره سه سال قبل دایر شد ولی متاسفانه برنامه تدوین شده آن به هیچ وجه برآورنده نیازهای واقعی این رشته ومملکت نیست .هنوز هم اشتباه سابق در حال تکرار است .
- تدریس ناکافی دروس فنی و هزینه های زیاد آن :
اساتید گروه ماشین های کشاورزی به جای تحقیق و تفحص در تخصص خود ، به موضوعات دیگری می پردازند که برای این رشته ، جنبی به حساب می آید . یعنی از تخصص اصلی خود دور می شوند . پس نیاز خواهیم داشت که اساتید بیشتری را پیدا کنیم .
- دور افتادن دانشجویان مکانیک ماشین های کشاورزی از دانشجویان سایر رشته های فنی
- عدم پیشرفت ساخت و تولید ماشین های کشاورزی :
در نظام صنعتی ما ، تولید ماشین های کشاورزی به درستی از ابواب جمعی وزارت صنایع است . وزارت صنایع از طرفی فقط با دانشکده های فنی دانشگاه ها ارتباط دارد و لذا زمانی که نیازمند طراح ماشین های کشاورزی باشد به آن دانشکده ها رجوع نموده ،برای وزارت صنایع ، درک این موضوع مشکل است که تخصصی با پسوند کشاورزی بتواند از عهده طراحی ماشین های کشاورزی برآید و باید به او حق داد چون این تخصص را نمی شناسد . و نمی شناسد چون در جای ناشناخته ای یعنی دانشکده کشاورزی قرار دارد .
- عدم پیشرفت مکانیزاسیون کشاورزی:
سوال : پس متخصصان مکانیک ماشین های کشاورزی باید به چه کاری اشتغال ورزند ؟ وزارت صنایع آنها را نمی خواهد . وزارت کشاورزی نیست از بکارگیری آنها خودداری می کند . هر دو هم حق دارند . مشکل در صورتی حل می شود که رشته مکانیک ماشین های کشاورزی به دانشکده فنی منتقل شود تا وزارت صنایع و بتواند آنها راشناسایی نماید .